قلعه شالی که در صحرای غربی مصر پنهان شده بود ، ساکنان منطقه را از حمله به قبایل سرگردان محافظت می کرد ، اما اکنون این امید وجود دارد که تجدید حیات بوم گردان را به خود جلب کند.

بنای قرن سیزدهم ، به زبان محلی Siwi “شالی” یا “خانه” نامیده می شود ، توسط جمعیت بربر در بالای تپه ای در واحه بکر سیوا ، حدود 600 کیلومتری (370 مایل) جنوب غربی قاهره ساخته شده است.

ساختار برجسته از کرشف ساخته شده است – مخلوطی از خاک رس ، نمک و سنگ ، که به عنوان یک عایق طبیعی در منطقه ای عمل می کند که گرمای تابستان می تواند بسوزد.

اتحادیه اروپا و شرکت مصری Environment Quality International (EQI) پس از فرسایش و سپس بارندگی های سیل آسا تقریباً 100 سال پیش ، با هزینه ای بیش از 600000 دلار ، بازسازی قلعه را در سال 2018 آغاز کردند.

هفته گذشته گروهی از دختران جوان با لباسهای رنگ روشن در مراسم افتتاح قلعه نوسازی شده آواز خواندند: “به فرزندان خود بیاموزید و معنای شالی باستان را بدانید.”

خلوص نخلستان های متراکم نخل ، چشمه های آب شیرین و دریاچه های نمک ، انزوای جغرافیایی و فرهنگی واحه سیوا یک فرار زیست محیطی نادر را ارائه می دهد ، دور از جوامع شلوغ شهری مصر.

مدل گردشگری در منطقه با رویكرد گسترده مصر در مناطق دیگر ، مانند استراحتگاه های دریای سرخ در شرق یا دره نیل ، به ویژه لوكسور و اسوان در جنوب در تضاد است.

فرصت های شغلی

پس از ساخت جاده هایی که دولت آن را به شمال غربی شهر مارسا ماترو ، مرکز استان مدیترانه ، متصل کرد ، گردشگران گرایش خود را به سمت سیوا آغاز کردند.

فرماندار مارسا ماترو واحه ای را که از سال 2002 به عنوان ذخیره گاه طبیعی ثبت شده است ، “مقصد گردشگری درمانی و اکولوژیکی” خواند.

اقامتگاه های بوم گردی باغ های سبزیجات سرسبز و نمای کرشف را ارائه می دهند.

کار مرمت در قلعه شالی تحت نظارت دولت مصر انجام شد ، که اصرار داشت که سیوا به “مقصد بوم گردی” جهانی تبدیل شود.

این پروژه همچنین شامل ایجاد بازار سنتی و موزه معماری محلی است.

آدام ابوالقاسم ، فروش صنایع دستی در قلعه ، گفت: “این پروژه مطمئناً به سود ما و جذب گردشگر خواهد بود. امروز می توانم محصولات برگ خرما را در شالی عرضه كنم.”

Ines al-Mudaris ، مدیر پروژه EQI گفت که مواد مورد استفاده برای کار مرمت از خود قلعه به دست آمده است.

وی گفت که این پروژه برای “بازگشت ساکنان سیوا به مبدا و ارائه فرصت های شغلی” و خدمات بوده است.

حوادث دهه گذشته در خارج از واحه کویر تأثیرات زیادی در سیوا داشته است و به دنبال ناآرامی های سیاسی که در سال 2011 مصر و دیگر کشورهای خاورمیانه را لرزاند ، گردشگری سقوط کرده است.

مهدی الحوایتی ، مدیر دفتر گردشگری محلی ، گفت: تعداد گردشگران خارجی كه وارد واحه می شوند از حدود 20،000 در سال 2010 به فقط 3،000 نفر رسیده است. وی افزود ، گردشگری داخلی فقط تا حدی کاهش شدید را جبران می کند.

زیرساخت بیمار

امسال ، بیماری همه گیر ویروس کرونا ، در سفر به سراسر جهان ترمز ایجاد کرد و ضربه تازه ای به تازه واردان وارد کرد.

و گرچه برخی این پروژه را راهی برای بازگرداندن بازدیدکنندگان می دانند ، منتقدان می گویند این طرح نتوانسته نگرانی های گروه قومی 30 هزار نفری بربر را برطرف کند.

هواته گفت: “هیچ گری به شالی نمی رود. ما به او وابسته هستیم ، اما از دور ، مانند یک منظره.”

وی گفت که مشکلات فوری بیشتر برای ساکنان وجود دارد ، از جمله ترمیم جاده های فروریخته و خطرناک یا تصفیه فاضلاب کشاورزی که به کشت زیتون و خرما آسیب می زند ، از ارکان اصلی اقتصاد محلی.

خالد الانانی ، وزیر گردشگری و آثار باستانی در افتتاحیه گفت که این قلعه “یک سرمایه فرهنگی” است و بازسازی آن “اساسی” است.

اما وی همچنین اذعان کرد که “ما باید در زیرساخت های منطقه ، فرودگاه و به ویژه جاده ها کار کنیم.”

نزدیکترین فرودگاه به سیوا ، فقط 50 کیلومتر (حدود 30 مایل) از مرز جنگ زده لیبی ، فقط در ارتش است.

اما برخی از افراد محلی همچنان تردید دارند.

هاوتی گفت: “قلعه در معرض خطر فروپاشی نبود.”

“من فکر می کنم بهتر است آن را به همین شکل رها کنیم. این ویرانه ها سابقه دارند.”

---

---

© 2020 خبرگزاری فرانسه